Zoals gisteren reeds vermeld in het AD is medio maart 2022 besloten om de sectie Fundamental Rights & Litigation op te heffen, en daarmee ook meteen alle zaken die buiten onze core business vallen – corporate immigration en arbeidsrecht - af te stoten. Dat is in de pers vertaald als ‘Maes Law stopt met coronazaken’ maar de bedoeling van de sectie was natuurlijk veel breder dan alleen coronazaken. Er zijn nog tal van maatschappelijke onrechtvaardigheden die een gedegen aanpak verdienen in dit land, maar die kelk laten we dus nu aan ons voorbij gaan. De reden voor het beëindigen van deze sectie is simpel: niet alleen de economische impact, maar met name de emotionele impact voor mijn medewerkers, mijn naasten en ook voor mij, was en is te groot.
Gevolg daarvan is helaas dat we ook de samenwerking hebben moeten beëindigen met Raisa Blommestijn, Eva Vlaardingerbroek, Jan Bonte en Annelies Strikkers, iets waar zij niets aan konden doen en waar zij geen schuld aan hebben. Het zijn stuk voor stuk bijzonder intelligente en integere mensen die vol energie aan hun avontuur bij Maes Law waren begonnen en dat nu vroegtijdig beëindigd zien worden. Ik ben er bijzonder trots op dat ik, al was het maar voor korte tijd, met hen heb mogen samenwerken.
Naast het feit dat het zowel feitelijk als emotioneel veel te kostbaar werd om dit soort ‘controversiële’ zaken te doen, speelt in de besluitvorming ook nog mee het eerste pakket WOB-stukken wat naar buiten kwam. Hieruit bleek dat de Staat echt alles uit de kast heeft getrokken om corona critici zoveel mogelijk het zwijgen op te leggen. Mijn geloofwaardigheid en goede naam van mijn kantoor is meermaals in twijfel getrokken en door het slijk gehaald. Als de Staat alle middelen mobiliseert en grondrechten met een paar zinnen wegschrijft, dan ben je als burger kansloos.
Tot slot ben ik niet alleen advocaat maar ook werkgever. Onze medewerkers – ook diegene die hier niet persé achter stonden – zijn als het ware meegezogen in haat en bagger. Zo kreeg ik laatst nog een appje van een medewerker doorgestuurd die ervan werd beschuldigd dat ze ‘bij die club van wappies en Poetin apologeten en landverraders werkt’. De auteur van dit stukje weet waarschijnlijk niet dat wij als arbeidsmigratiekantoor gezorgd hebben voor legaal werk en verblijf van tal van Oekraïners in Nederland. Ik kan en wil dit mijn medewerkers niet langer aandoen.
Als kantoor trekken wij ons dus terug uit het maatschappelijk debat en keren we terug in de luwte waar we vandaan kwamen om ons te concentreren op onze kernactiviteit.
Wij zijn ontzettend dankbaar voor de steun die we hebben gekregen en willen alle mensen die ons een hart onder de riem hebben gestoken bedanken. We zullen ons nu weer enkel en volledig richten op onze corporate immigration en arbeidsrecht praktijk. Wij wensen Raisa, Eva, Jan en Annelies veel succes in de toekomst en danken hen voor de samenwerking.